Γιατί οι άνθρωποι καθημερινά προσπαθούν να αποδείξουν στους υπόλοιπους ότι κάτι είναι; Είναι όμορφοι, είναι έξυπνοι, είναι σοφοί, είναι ευρηματικοί... συνέχεια πολεμούν να το αποδείξουν. Εγώ προσωπικά δε την αντέχω αυτή τη διαδικασία. Ενδεχομένως γι'αυτό δε θα γίνω ποτέ ο "σημαντικός τάδε" που όλοι οι υπόλοιποι "δίνα" θα αποδεχθούν και θα θαυμάσουν. Αλλά αν πρέπει να περνάω αυτή τη διαδικασία αποδείξεων για να γίνει αυτό, καθόλου δεν με ενδιαφέρει. Άλλωστε οι περισσότεροι ξεχωριστοί και ειδικοί με ενοχλούν και με κουράζουν. Προτιμώ τους κανονικούς ανθρώπους, αυτούς που σου μιλάνε και σου λένε τα απλά τους προβλήματα και τις μέτριες ικανότητες τους σε διάφορα όχι και τόσο σημαντικά πράγματα.
Αυτή η παρατήρηση έγινε ακόμα πιο έντονη όταν βρέθηκα σε ένα πάρτι (ουαουυυυ), στο οποίο μεθυσμένα πιτσιρίκια προσπαθούσαν να αποδείξουν το ένα στο άλλο ποιος είναι πιο πάρτι άνιμαλ και ποιος είναι πιο υπεύθυνος τηρητής της ειρήνης και της τάξης στο χώρο του πάρτι. Το κακό βεβαίως ήταν ότι εν τέλει λίγοι έκαναν αυτό για το οποίο γίνεται ένα "πάρτι" : να διασκεδάζουν, να χορεύουν και να φλερτάρουν. Ευτυχώς η παρέα μου είναι λίγο πεπερασμένων εμπειριών και έχει ξεφύγει απ'τη λογική αυτή (ελπίζω - και σίγουρα όχι πάντα - including me) οπότε και μπορώ να την παρατηρήσω.
Το βλέπω όμως και σε πιο καθημερινές καταστάσεις όπου σε απλούς διαλόγους δημιουργείται μια κατάσταση επίδειξης γνώσεων και κριτικής ικανότητας, λες και άμα δε ξέρεις κάτι που ξέρει ο άλλος είσαι κάτι λιγότερο σημαντικό για αυτό το σύμπαν. "Εγώ θα σου πω", "δε ξέρεις εσύ, εγώ ξέρω" και άλλα τέτοια όμορφα. Είναι αυτή η ανικανότητα να δεχτείς ότι ο καθένας ξέρει κάποια πράγματα και μπορεί (και μερικές φορές θέλει κιόλας) να μάθει και περισσότερα ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ να νιώθει μειονεκτικά γι'αυτό! Αν μπορούσαμε να το δεχτούμε, τότε ίσως να συζητάγαμε λίγο περισσότερο και με πολύ καλύτερο τρόπο. Να μαθαίνει ο ένας απ'τον άλλον και να ακούμε τον δίπλα μας, χωρίς να επιδεικνύεται ο ένας και να νιώθει "λίγος" ο άλλος. Γιατί ,ρε γαμώτο, ούτως ή άλλως οι γνώσεις δίνονται με κακό τρόπο από ένα σάπιο σύστημα..
Δεν πρέπει να κατηγορούμε αυτούς που δε τις βρίσκουν αλλά να τις μοιραζόμαστε μ'αυτούς που μας ενδιαφέρουν. Συχνά.
*Παρατήρηση Α: Η μουσική στα πάρτι πρέπει να ακούγεται.
**Παρατήρηση Β: Όταν βρέχει το νερό πάντα θα βρει τρόπο να βρέξει τον σβέρκο σου. Και να σε κάνει να τιναχτείς σαν σκύλος που καταβρέχτηκε και ένιωσε τα υγρά να περνάνε το τρίχωμα του και να χτυπούν το ευαίσθητο δέρμα του. ω δι άγκονι!
No comments:
Post a Comment