Το τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά παρατηρώ το πόσο πολύ μ'αρέσει το θέαμα της φωτιάς. Κάτι απ'αυτή την αρχέγονη δύναμη της, απ'αυτό το μαγικό ανεξέλεγκτο της με έλκει πολύ.
Γι'αυτό μάλλον τείνω στο να παρομοιάζω πολλά πράγματα γύρω μου με αυτήν και τα παράγωγα της. Θα ξεκινήσω απ'τη φλόγα, μια μικρή όμως φλόγα. Αυτό ακριβώς μου θυμίζουν και φέρνουν στο μυαλό μου τα πιο έντονα βιώματα μου, μια μικρή φλόγα που ο χειρισμός της είναι τόσο δύσκολος και απαιτητικός αλλά συνάμα και τόσο αναγκαίος που τη καθιστά πολύ ιδιαίτερη.
Την προσέχεις και μένει ήρεμη, την αγκαλιάζεις και σβήνει , την αφήνεις και ξαναφαίνεται..
Σ'αυτές τις μικρές φλόγες προσπαθώ πάντα να φέρω ένα λυχνάρι, ένα φανό να τις κρατήσω ζωντανές. Και προσπαθώ να βρω το ιδανικό γι'αυτές, δε ταιριάζουν όλα σ'όλες. Άλλες καίνε πιο πολύ και άλλες πιο λίγο, άλλες είναι κόκκινες και άλλες γαλανές, δεν είναι σίγουρα ίδιες.
Είναι σημαντικό άλλωστε να μη σβήσουν. Είναι τόσο όμορφες. Λυγερές και παιχνιδιάρικες, εύθραυστες και απαλές, είναι πραγματικά όμορφες.
No comments:
Post a Comment